źródło: http://foter.com/
Mężczyzna ma w głowie milion pomysłów, ale gdy przychodzi co do czego, zawsze wykonuje jedną czynność. W przeciwieństwie do większości kobiet szybciej podejmujemy decyzje i niechętnie zmieniamy swoje przyzwyczajenia oraz próbujemy nowych rzeczy. Tak jest też ze sportem uprawianym amatorsko. Gdy zdecydujemy się biegać z kolegami za piłką po orliku ani myślimy o konkurencyjnych dyscyplinach, ponieważ chcemy być dobrzy w jednej. Aczkolwiek zdarzają się przypadki mężczyzn, dla których popularne dyscypliny sportu, zwane podwórkowymi są niewystarczające lub zbyt monotonne. Poszukiwania bardziej oryginalnych sportów spełzają na niczym, ponieważ orientujemy się, że interesująca nas aktywność to studnia bez dna, która wymaga stałego finansowania. Oto pięć dyscyplin, które upodobali sobie mężczyźni, ale tylko niektórzy mogą uprawiać je na pełen etat.
1. Golf – opłacanie pola golfowego to jeden wydatek. Drugim są kije i strój. Gorzej dla nas, jeżeli nie mamy znajomych w klubie golfowym, a zapoznanie nowych ludzi przychodzi nam z trudem. Ten sport wyższych sfer wyszedł z bogatych dzielnic i stał się powszechny dla osób, które mają wystarczająco pieniędzy na regularne opłaty.
2. Motocross – podobnie jak golf, tory do motocrossu kosztują. Najgorsze są jednak kwestie techniczne, czyli zakup i serwisowanie motocykla.
3. Surfing i windsurfing – w Polsce trudno o dobre warunki dla deskarzy. A pobyt za granicą to nie jeden weekend urlopu a regularne wyjazdy, by trenować. Wielu surferów zawodowych wybrało życie podróżnika i poświęciło oszczędności, by móc uprawiać tę dyscyplinę.
4. Nurkowanie – odmian tej aktywności przybywa. Można nurkować w jaskiniach i odkrywać skarby morza oraz dawnych czasów. Można nurkować nocą lub w mroźnych wodach Arktyki. To jedna z droższych aktywności dla naprawdę zamożnych ludzi.
5. Skydiving i indoor skydiving – spadanie ze spadochronem lub latanie w tunelu aerodynamicznym to nie tylko hobby, ale również aktywności występujące niegdyś na World Games. Miesięczny koszt treningu w tunelu porównałbym do zakupu średniej klasy używanego auta. Natomiast spadochroniarstwo wymaga oprócz pieniędzy, szkoleń i nerwów ze stali.
